Co decyduje o dopuszczalnym poziomie dźwięku w pomieszczeniach?

Każdy z nas słyszał zapewne, że nadmierny hałas szkodzi zdrowiu. Nie wszyscy wiedzą jednak, że kwestie dopuszczalnego hałasu w pomieszczeniach regulują nawet przepisy prawa, które w ostatnich latach zaostrzono. O dopuszczalnym hałasie w pomieszczeniach, w których przebywają ludzie, decydują zapisy normy PN-B-02151-2:2018-01. Dokument reguluje kwestie budynków mieszkalnych, budynków zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej.

Co bierze się pod uwagę jako źródła hałasu?

Zapisy wspomnianej normy określają, co należy wziąć pod uwagę jako potencjalne źródło hałasu w pomieszczeniach. Są to przede wszystkim urządzenia wyposażenia technicznego danego budynku, takie jak pompy, piece CO i CW, wentylatory, transformatory, klimatyzatory, wyrzutnie powietrza, instalacje wodociągowe, sanitarne, ale też np. bramy garażowe, drzwi czy sygnały dźwiękowe domofonów. Przeprowadzając badanie hałasu, norma nakazuje też wzięcie pod uwagę hałasu spowodowanego działalnością lokali usługowych (w tym urządzeń w nich pracujących oraz odtwarzanej w nich muzyki), a także tego pochodzącego z innych źródeł, które nie były brane pod uwagę w czasie odbioru budynku.

Jak określa się dopuszczalny poziom hałasu?

Norma określa wzorcowe wartości poziomu dźwięku A w decybelach dla różnych rodzajów pomieszczeń (np. w domach i mieszkaniach jest to maksymalnie 30 dB, w szkołach 35 dB dla sal lekcyjnych, a w sklepach i obiektach sportowych – 50 dB). Dane wartości powinny odnosić się do umeblowanych pomieszczeń z zamkniętymi drzwiami i oknami. W przypadku pomieszczeń nieumeblowanych dopuszczalną normę hałasu koryguje się o wskaźnik pogłosu. Jeśli normy hałasu w Twoim mieszkaniu zostały przekroczone, masz prawo dążyć do ich korekty.